نحوه رفتار صحیح با دانش آموز بیش فعال
بیش فعالی، اختلالی است که می‌تواند چالش‌های جدی را برای کودکان به‌ویژه در محیط مدرسه ایجاد کند. رفتارهای هیجانی و عدم کنترل این کودکان، نه‌تنها بر یادگیری آن‌ها تاثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند منجر به مشکلات رفتاری و اجتماعی نیز شود.
خوشبختانه، با تشخیص به‌موقع و درمان مناسب، می‌توان به این کودکان کمک کرد تا زندگی سالم‌تری داشته باشند. اما چگونه می‌توان تکانه‌های هیجانی دانش آموز بیش فعال را کنترل کرد؟ در این مطلب از مجله روان شناختی، به برخی از تکنیک‌های موثر برای مدیریت این چالش خواهیم پرداخت.
علائم رایج در دانش‌آموزان بیش فعال
دانش آموز بیش فعال اغلب علائمی از خود بروز می‌دهد که آن را از سایر همکلاسی‌ها متمایز می‌کند و باعث می‌شود تا نیاز به توجه و حمایت بیشتری داشته باشد .این علائم در 3 دسته اصلی قرار می‌گیرند:
1) بی‌توجهی
- مشکل در تمرکز: دانش‌آموزان مبتلا به ADHD اغلب در حفظ تمرکز روی یک کار خاص، حتی اگر به آن علاقه‌مند باشند، با مشکل مواجه می‌شوند. حواس آن‌ها به‌راحتی پرت شده و ممکن است به‌دنبال محرک‌های جدید باشند.
- فراموش‌کاری: فراموش کردن تکالیف، قرار ملاقات‌ها، وسایل شخصی و حتی اطلاعاتی که به تازگی یاد گرفته‌اند، از علائم رایج در دانش آموز بیش فعال هستند.
- مشکل در گوش دادن: به نظر می‌رسد که این دانش‌آموزان به حرف‌های دیگران گوش نمی‌دهند یا دستورالعمل‌ها را به‌درستی دنبال نمی‌کنند.
- مشکل در سازماندهی: اتاق، کیف و وسایل شخصی این دانش‌آموزان به‌هم‌ریخته و نامرتب است. آن‌ها ممکن است در برنامه‌ریزی و مدیریت زمان نیز با مشکل مواجه باشند.
2) بیش فعالی
- حرکت بیش از حد: دانش‌آموزان بیش فعال اغلب احساس بی‌قراری شدیدی می‌کنند که باعث می‌شود نتوانند برای مدت طولانی در یک جا آرام بنشینند. آن‌ها ممکن است مدام دست‌ها و پاهای خود را تکان دهند، با اشیاء بازی کنند یا از صندلی بلند شوند.
- صحبت کردن مداوم: علاوه‌بر تحرک بدنی بالا، دانش‌آموزان بیش فعال اغلب تمایل دارند به‌طور مداوم صحبت کنند. آن‌ها ممکن است بدون نوبت حرف بزنند، صحبت‌های دیگران را قطع کنند و یا به سوالاتی که هنوز کامل پرسیده نشده‌اند، پاسخ بدهند.
3) تکانشگری
- عمل کردن بدون فکر: دانش آموز بیش فعال اغلب بدون تامل و تفکر کافی، دست به اقدام می‌زند. این ویژگی که به‌عنوان تکانشگری شناخته می‌شود، می‌تواند در جنبه‌های مختلف زندگی فرد مشکل‌ساز باشد.
- مشکل در انتظار نوبت: انتظار کشیدن برای این دانش‌آموزان بسیار دشوار است. آن‌ها اغلب بی‌صبرانه منتظر هستند تا نوبت آن‌ها برسد و ممکن است برای رسیدن به هدف خود از روش‌های نامناسبی استفاده کنند.
توجه: مهم است بدانید که این علائم در همه دانش‌آموزان بیش فعال به یک اندازه و به صورت هم‌زمان دیده نمی‌شوند. همچنین، برخی از این علائم ممکن است در کودکان دیگر نیز مشاهده شود. بنابراین، تشخیص دقیق بیش فعالی باید توسط یک متخصص انجام شود.
دانش‌آموزان بیش فعال به‌دلیل تفاوت‌های عصبی، نیازمند حمایت و پشتیبانی ویژه برای موفقیت در محیط‌های آموزشی هستند. برخورد مناسب با این دانش‌آموزان نه‌تنها به بهبود عملکرد تحصیلی آن‌ها کمک می‌کند بلکه به آن‌ها احساس پذیرش و امنیت بیشتری می‌دهد. در ادامه به برخی از راهکارهای موثر برای برخورد با دانش‌آموز بیش فعال اشاره می‌شود:
درک عمیق از بیش فعالی
- اطلاع از علائم: آشنایی با علائم مختلف بیش فعالی (مانند بی‌قراری، حواس‌پرتی، مشکل در تمرکز) به شما کمک می‌کند تا رفتارهای آن‌ها را بهتر درک کنید.
- پرهیز از قضاوت: به یاد داشته باشید که بیش فعالی یک اختلال است و این دانش‌آموزان به‌طور عمدی رفتارهای نامناسب از خود نشان نمی‌دهند.
- همکاری با متخصصان: در صورت نیاز، با روان‌شناسان، مشاوران تحصیلی و پزشک متخصص مشورت کنید تا برنامه درمانی مناسبی برای دانش‌آموز تهیه شود.
ایجاد محیط یادگیری مناسب
- کاهش حواس‌پرتی: محیط کلاس را طوری تنظیم کنید که دانش‌آموزان بتوانند بدون هیچ مزاحمتی روی درس تمرکز کنند.
- تقسیم کارها به بخش‌های کوچک‌تر: وظایف بزرگ را به بخش‌های کوچک‌تر و قابل مدیریت تقسیم کنید تا دانش‌آموزان احساس موفقیت بیشتری داشته باشند.
- استفاده از ابزارهای بصری: از تصاویر، نمودارها و ابزارهای بصری دیگر برای ارائه مطالب استفاده کنید تا توجه دانش آموز بیش فعال جلب شود.
- انعطاف‌پذیری در روش‌های تدریس: با بهره‌گیری از روش‌های تدریس متنوع و جذاب، دانش‌آموزان را درگیر فرآیند یادگیری کرده و به آن‌ها کمک کنید تا مطالب را بهتر درک کنند.
ارتباط موثر با دانش‌آموز بیش فعال
- توجه فردی: به این دانش‌آموزان توجه بیشتری نشان داده و به احساسات و نیازهای آن‌ها اهمیت دهید.
- تشویق و تقویت مثبت: رفتارهای مثبت دانش آموز بیش فعال را تشویق، و از تقویت مثبت استفاده کنید.
- ایجاد ارتباط صمیمانه: سعی کنید با دانش‌آموز رابطه صمیمانه‌ای برقرار کنید تا احساس امنیت و اعتمادبه‌نفس در او تقویت شود.
- تعیین اهداف واقع‌بینانه: اهدافی واقع‌بینانه و قابل دستیابی برای دانش‌آموز تعیین کنید تا احساس ناامیدی نکند.
همکاری با والدین
- برقراری ارتباط منظم: با والدین دانش‌آموز به‌طور منظم در ارتباط باشید و در مورد پیشرفت تحصیلی و رفتاری فرزندشان گفت‌وگو کنید.
- اشتراک‌گذاری اطلاعات: با ارائه اطلاعات دقیق و راهکارهای عملی، والدین را در درک و مدیریت بهتر اختلال بیش فعالی فرزندانشان یاری کنید.
- تشکیل جلسات مشترک: برای بهبود عملکرد دانش‌آموز، جلسات مشترکی با والدین برگزار کنید تا برنامه‌های آموزشی و درمانی به صورت هماهنگ اجرا شوند.
سایر نکات مهم
- صبر و شکیابی: برخورد با دانش‌آموزان بیش فعال مستلزم صبر و شکیبایی فراوان است.
- انعطاف‌پذیری: داشتن رویکردی منعطف در آموزش، به شما کمک می‌کند تا با دانش‌آموزان بیش‌فعال بهتر ارتباط برقرار کنید.
- همکاری با سایر معلمان: همکاری نزدیک با سایر معلمان، به ویژه مشاور مدرسه، برای حمایت از دانش‌آموزان بیش فعال امری ضروری است.
سخن پایانی
ADHD یک اختلال عصبی است که با علائم متنوعی مانند بی‌قراری، حواس‌پرتی و مشکل در کنترل تکانه‌ها همراه است. برای مدیریت موثر این اختلال، همکاری بین والدین، معلمان و متخصصان بسیار مهم است و تشخیص به‌موقع و درمان بیش فعالی کودکان فرصت مناسبی برای رشد و شکوفایی آن‌ها فراهم می‌کند.
مرکز روان تحلیلی ایرانیان با ارائه درمان‌های تخصصی، به کودکان مبتلا به بیش‌فعالی کمک می‌کند تا علائم خود را مدیریت کرده و در محیط مدرسه و اجتماع عملکرد بهتری داشته باشند.
دیدگاهتان را بنویسید