چگونه والدین کمالگرا ناخواسته به فرزندان خود آسیب می زنند؟
اضطراب و افسردگی در فرزندان، تنها بخشی از آسیبهای ناشی از کمالگرایی والدین است. فشاری که والدین برای بینقص بودن به فرزندان وارد میکنند، منجر به کاهش عزت نفس، ترس از شکست و شکلگیری یک تصویر غیرواقعی از خود، در ذهن کودک میشود.
فشار ناشی از کمالگرایی، رابطه عاطفی بین والدین و فرزندان را خدشهدار کرده و مانع از رشد سالم شخصیتی کودک میگردد. در نتیجه، آگاهی از پیامدهای منفی کمالگرایی و تلاش برای تعدیل انتظارات، برای سلامت روان و آینده فرزندان حیاتی است. با ما همراه باشید در این مطلب از مجله روانشناختی.
والدین کمالگرا چگونه رفتار میکنند؟
والدین سختگیر یا کمالگرا اغلب؛ انتظارات بسیار بالایی از فرزندان خود دارند و آنها را برای رسیدن به نتایج عالی تحتفشار میگذارند. این انتظارات شامل نمرههای بالا در مدرسه، برتری در فعالیتهای فوقبرنامه، داشتن ظاهری بینقص و … میشود.
بسیاری از والدین پرتوقع خود در محیطی مملو از انتقاد یا سختگیری بزرگ شدهاند و این باورها را بهصورت ناخودآگاه به فرزندانشان منتقل میکنند. همچنین، فشارهای اجتماعی و فرهنگی یا ترس از اینکه فرزند آنها در زندگی موفق نباشد نیز والدین را بهسمت کمالگرایی بیش از حد سوق میدهد.
نشانههای کمالگرایی والدین عبارتند از:
- انتقاد دائمی: تاکید بیش از حد بر اشتباهات و کمبودهای فرزندان بهجای تحسین تلاشها و پیشرفتها.
- تاکید بیش از حد بر موفقیت: تمرکز صرف بر نتایج و دستاوردها، بدون توجه به فرآیند یادگیری و لذت بردن از آن.
- تعیین استانداردهای غیرواقعی: توقع عملکرد بینقص در تمامی زمینهها، بدون در نظر گرفتن تواناییها و محدودیتهای کودک.
- نادیده گرفتن نیازهای عاطفی فرزندان: اولویت دادن به موفقیت و عملکرد تحصیلی یا اجتماعی، بهجای توجه به نیازهای عاطفی و روانی فرزندان.
- کنترل شدید فرزندان: سعی در کنترل تمامی جنبههای زندگی فرزندان، از انتخاب رشته تحصیلی گرفته تا انتخاب دوستان.
- مقایسه: مقایسه مداوم فرزند با دیگران و تحمیل احساس ناتوانی و ناکافیبودن.
چگونه کمالگرایی والدین به فرزندان آسیب میزند؟
کمالگرایی والدین اگرچه با هدف حمایت و موفقیت فرزندان شکل میگیرد، اما زمانیکه بهشکل افراطی اعمال شود؛ سلامت روانی، عاطفی و اجتماعی فرزندان را بهشدت تحت تاثیر قرار میدهد.
1. افزایش اضطراب و استرس
کودکانی که تحتفشار مداوم برای دستیابی به استانداردهای غیرواقعی قرار میگیرند؛ بهمرور زمان دچار اضطراب مزمن میشوند که ممکن است به مشکلاتی مانند بیخوابی، بیاشتهایی، سردردهای عصبی و حتی اضطراب و افسردگی در فرزندان منجر شود.
2. کاهش اعتمادبهنفس
فرزندانی که در معرض سختگیری بیش از حد والدین قرار دارند، همواره احساس میکنند که به اندازهی کافی خوب نیستند. والدین کمالگرا بهندرت از عملکرد فرزندان خود راضی بوده و همواره بر اشتباهات و نواقص آنها تمرکز دارند. این امر باعث میشود کودک احساس کند که توانایی برآورده کردن انتظارات والدین خود را ندارد و در نتیجه، عزتنفس و اعتمادبهنفس او بهشدت کاهش مییابد.
همچنین این وضعیت، منجر به وابستگی بیش از حد فرزند شما به تایید و نظر دیگران میشود؛ زیرا کودکان بهجای اتکا به خود، بهدنبال کسب اعتبار و حس ارزشمندی از منابع بیرونی میگردند.
3. ترس از شکست و پرهیز از ریسک
کودکان کمالگرا اغلب از تجربهکردن چالشهای جدید و ریسکپذیری میترسند، زیرا شکست را مساوی با تنبیه، ناکامی و عواقب اجتماعی میدانند. این ترس، مهارتهای اجتماعی، یادگیری خلاقانه و رشد سالم شخصیتی او را محدود میکند و در بزرگسالی بهشکل ترس از پذیرش مسئولیت یا تصمیمگیریهای نابالغانه نمایان میشود.
4. رفتارهای وسواسی
فشار مداوم برای “عالی” بودن میتواند زمینهساز رفتارهای وسواسی مانند نشخوار فکری، تمیزی افراطی یا کنترل بیش از حد امور باشد. این مشکلات در برخی موارد منجر به اختلالات رفتاری جدیتر، مانند اختلال وسواس جبری (OCD) میشوند.
5. مشکل در روابط عاطفی و اجتماعی
والدین کمالگرا کمتر به احساسات و نیازهای عاطفی فرزندان توجه میکنند و بیشتر بر عملکرد و نتایج تاکید دارند. این نوع تربیت باعث میشود کودک مهارتهای ارتباطی ضعیفی داشته باشد و در برقراری روابط عاطفی و دوستانه دچار مشکل شود.
6. به تاخیر افتادن شکلگیری هویت مستقل
والدین کمالگرا با تحمیل استانداردهای غیرواقعبینانه، مانع رشد هویت و استقلال در فرزندان خود میشوند؛ زیرا فرزندان همیشه برای جلب رضایت و پذیرش توسط والدین تلاش میکنند و این باعث میشود از خواستهها و تمایلات واقعی خود فاصله بگیرند. این وضعیت، در بزرگسالی آنها بهشکل احساس سردرگمی، فشار درونی و بحران هویت بروز پیدا میکند.
7. ایجاد الگوهای فکری ناسالم
کمالگرایی والدین میتواند منجر به ایجاد الگوهای فکری ناسالم در فرزندان شود. آنها ممکن است تفکر همه یا هیچ (0 یا 100)، تفکر فاجعهبار (بزرگنمایی اشتباهات و کوچکنمایی موفقیتها) و خود سرزنشگری را از والدین خود یاد بگیرند. این الگوهای فکری ناسالم، افزایش اضطراب و افسردگی در فرزندان را بهدنبال دارند.
برای مثال، فرزندی که تفکر “همه یا هیچ” را از والدین خود آموختهاست، هر اشتباه کوچکی را بهعنوان یک شکست بزرگ تلقی نموده و حس میکند که دیگر نمیتواند به اهداف خود دست یابد.
چگونه والدین کمالگرا میتوانند رویکرد سالمتری را در پیش بگیرند؟
اگر شما یک والد کمالگرا هستید؛ با خودآگاهی و تلاش برای تغییر الگوهای مخرب، میتوانید از آسیب دیدن فرزندانتان جلوگیری کنید. در ادامه چند راهکار موثر برای کاهش اثرات منفی کمالگرایی والدین بر فرزندان ارائه میشود:
1. آگاهی از کمالگرایی خود
اولین قدم، آگاهی از کمالگرایی خود و تاثیر آن بر فرزندانتان است. به الگوهای رفتاری خود توجه کنید و درک کنید که چگونه کمالگرایی شما بر انتظاراتی که از فرزندانتان دارید، اثر میگذارد. در صورت نیاز، مشاوره خانواده را امتحان کنید.
2. پذیرش نقص و اشتباه
به یاد داشته باشید که هیچکس کامل نیست و اشتباه کردن بخشی از زندگی است. به فرزندانتان اجازه دهید اشتباه کنند و از اشتباهات خود درس بگیرند. بهجای انتقاد و سرزنش، آنها را تشویق کنید تا از اشتباهات خود بهعنوان سکوی پرتاب برای پیشرفت استفاده کنند.
3. تمرکز بر تلاش و روند پیشرفت
بهجای تمرکز بر نتیجهی نهایی، بر تلاش و پیشرفت فرزندانتان تمرکز کنید. حتی اگر به نتیجه دلخواه نرسیدند، از پشتکار و زحمت فرزند خود قدردانی کنید.
4. مقایسه نکردن
فرزندانتان را با دیگران مقایسه نکنید. هر کودکی منحصربهفرد است و استعدادها و تواناییهای خاص خود را دارد. بهجای مقایسه، کمک کنید تا استعدادهای خود را کشف کنند و آنها را پرورش دهند.
5. بیان محبت و حمایت
عشق و حمایت بیقید و شرط خود را به فرزندانتان ابراز کنید. به آنها اطمینان دهید که جدا از عملکرد و موفقیتهایشان، ارزشمند و دوستداشتنی هستند.
6. مراقبت از سلامت روان خود
مراقبت از سلامت روان خودتان نیز بسیار مهم است. اگر احساس میکنید که کمالگرایی به شما و فرزندانتان آسیب میزند، از یک متخصص در زمینه خانواده درمانی کمک بگیرید.
7. ایجاد فضایی امن و حمایتی
در خانه فضایی امن و حمایتی ایجاد کنید که در آن فرزندانتان بتوانند بدون ترس از قضاوت شدن و مورد انتقاد قرار گرفتن، احساسات خود را بیان کنند.
نتیجهگیری
کمالگرایی والدین، اگرچه با نیت خیرخواهانه و بهمنظور ارتقای سطح زندگی فرزندان میگیرد، اما میتواند آسیبهای جدی و عمیقی به سلامت روانی و عاطفی آنها وارد سازد. اضطراب و افسردگی در فرزندان، کاهش عزت نفس، اضطراب، ترس از شکست و …، تنها بخشی از عواقب مخرب این پدیده است. شما با آگاهی و اتخاذ رویکردی متعادلتر و حمایتیتر، میتوانید محیطی سالم را برای رشد و شکوفایی فرزندان خود فراهم کنید.
همچنین، مراجعه به مشاور، بهویژه برای والدین کمالگرا، میتواند نقش بسیار مهمی در بهبود روابط خانوادگی و سلامت روانی فرزندان ایفا کند. برای رزرو وقت با متخصصان مجرب در زمینه مشاوره نوجوانان برای رفع اضطراب و افسردگی، میتوانید به سایت روان تحلیلی مراجعه نمایید.
دیدگاهتان را بنویسید