هنر لذت بردن از فانتزی
میزان کسب لذت از سرچشمه‌ی فانتزی برای غیرهنرمندان بسیار محدود است.
نیروی بی‌امان سرکوبی آن‌ها را مجبور می‌کند تا به رویاهای روزانه‌ی کمی که مجوز ورود به خودآگاهی را پیدا کرده‌اند قناعت کنند.
اما هنرمند حقیقی مایملک بیشتری در اختیار دارد.
او اولاً می‌داند که چطور روی رویاهای روزانه‌ی خود کارکند تا عناصر شخصی‌شان را، که برای سایرین دافعه دارد، از دست بدهند و دیگران را در لذت بردن از آن‌ها شریک کند.
همچنین می‌داند که جطور جامه‌ی مبدل به آن‌ها بپوشد تا به‌راحتی سرچشمه‌های ممنوعه‌ی خود را آشکار نکنند. او این قدرت اسرارآمیز را دارد که هر مواد اولیه‌ای را در قالب تحقق فانتزی خود درآورد؛ به‌علاوه، می‌داند که چطور لذت زیادی را به بازنمایی فانتزی ناخودآگاهش پیوند بزند که حداقل تا مدتی بر سرکوبی‌ها غلبه پیدا کند و از بار آن‌ها بکاهد. اگر بتواند از تمام این حربه‌ها استفاده کند، افراد دیگر را هم قادر می‌کند تا بار دیگر از سرچشمه‌های لذت ناخودآگاهی که خارج از دسترسشان بوده‌است به تسلی و تسکین برسند.
زیگموند فروید
درس‌گفتارهای مقدماتی روانکاوی
گردآورنده:
دکتر نادیا رفیعیان
دیدگاهتان را بنویسید