از کتاب : چرا آن کار را کردم ؟
از کتاب : چرا آن کار را کردم ؟
افرادی که احساساتشان را سرکوب میکنند، کل طیف هیجانیشان سرکوب میشود، نه فقط یک یا دو تا از هیجاناتشان.
اگر شما از دو مکانیسم انکار و سرکوبی استفاده میکنید تا با احساسات شدیدتان کنار بیایید، احتمالاً این احساسات را از آگاهیتان خارج کردید و خودتان را آرام و خونسرد میدانید. شاید شما همیشه «آرام» باشید و هیچوقت حالتان «افت» نکند. اما وقتی «افت» نداشته باشید، «خیز» هم ندارید. یعنی حالتان اصلاً بالاوپایین نمیشود.
اگر زندگی شما «یکنواخت» است یا اغلب بیحوصلهاید، احتمالاً دارید چیزی را سرکوب میکنید. اگر نگرش شما به زندگی بسیار منطقی است و فضای چندانی برای هیجانات نگذاشتید، از خودتان بپرسید پس احساساتتان کجاست. هیجانات نیروی حیاتبخش همۀ روابط بینفردی است، به همین علت، ممکن است خودتان را تنها و جداافتاده ببینید و احساس کنید از افرادی که میشناسید فاصلۀ زیادی گرفتهاید، از دوستان، همکاران یا شریک زندگیتان.
نیازهای سرکوبشده یا انکارشده بهطور کامل ناپدید نمیشوند، فقط آگاهی ما از آنهاست که ناپدید میشود، اما آن نیازهای ناهشیارْ مخفیانه به حضور خود ادامه میدهند. افرادی که به کارشان معتادند و وقتی برای روابط ندارند ممکن است دچار علائم جسمی شوند و نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشند. افرادی که آگاهی از نیازمندبودنشان به دیگران را سرکوب میکنند اغلب به غذا، الکل، و مواد مخدر روی میآورند. یکی از نیروهای ناهشیاری که اغلب در شخصیت معتادان دیده میشود این است که آنها به یک «ماده» تمایل دارند، یعنی هرچیزی که بتوانند بخرند و کنترلش کنند، نه چیزی که غیرقابلاعتماد باشد، مثل رابطۀ انسانی.
اگر شما هم درگیر مشکلِ خوردن یا مواد مخدر هستید، احتمالاً دارید نیازی را در وجودتان سرکوب یا انکار میکنید، نیازی که مربوط به ارتباط با دیگران است. اگر به رابطۀ جنسی تمایل کمی دارید یا اصلاً تمایلی ندارید، بهاحتمالبسیار نیاز جنسیتان را سرکوب کردهاید. به همین شکل، اگر بیشازحد فیلمهای هرزهنگاری تماشا میکنید، خصوصاً وقتی که ازدواج کردید یا رابطۀ عاشقانه دارید، احتمالاً دارید نیاز و وابستگیتان را به شخص دیگر برای ارضای نیاز جنسیتان انکار میکنید – چون خودتان بهتنهایی هم میتوانید از پس این نیاز برآیید! اگر برایتان دشوار است که به دیگران نزدیک شوید، احتمالاً به این علت است که نیازمندبودن به دیگران برایتان غیرقابلقبول است. افرادی که به خود میگویند که نیاز چندانی به دوست، روابط صمیمی و یا رابطۀ جنسی ندارند درحال انکارند.
نویسنده:جوزف برگو
مترجم:حامدحکیمی
گرداورنده : نادیا رفیعیان
دیدگاهتان را بنویسید